মুখ্য পৃষ্ঠা
06/04/2514:32
অন্তিম আৰ্তনাদ
বুঢ়ী দিহিঙৰ পাৰত
যিদিনা তোমালৈ অপেক্ষা কৰিছিলো ,
তুমি হয়তো পাগলাদিয়া পাৰ হৈ
দিখৌ পাৰত আনক আকোৱালি লৈছিলা |
অপেক্ষাত ক্লান্ত হোৱা মোৰ দেহ মন
সপি দিব মন গৈছিল লুইতৰ বুকুত |
কিন্তু পাহৰো কেনেকৈ ,
দিছাঙৰ পাৰত দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতি ?
জাঁজি পাৰত চিনাকি হোৱা দিনৰে পৰা ,
সপোন দেখিছিলো ক্ৰমশঃ সোৱণশিৰীৰ পাৰত
জংকী-পানেইৰ দৰে যুগমীয়া প্ৰেমৰ |
এতিয়া হয়তো তোমাৰ বাবে
মই কোনো উপন্ন্যাসৰ নায়ক |
সাধু হ'ল চাগৈ মিলনৰ সপোন
কিম্বা প্ৰতিশ্ৰুতি |
তোমাৰ অভিনয়ৰ মৰম বোৰ ,
আজি মোৰ বাবে চিগাৰেট হৈ পৰিছে |
জ্বলাই গৈছো ক্ৰমশঃ |
ছাইৰ দৰে জোকাৰি পেলাইছো
আধৰোৱা সপোন আৰু দুচকুৰ পানী |
অন্তিম বাৰ পান কৰি দলিয়াই দিছো
এটি এটি বিশ্বাস ভংগৰ বেদনা |
মায়াবী চকুৰ চাৱনী শান্ত বুকুত
দুখে মেৰিয়ালে অক্টোপাচৰ দৰে |
তুমি কি বুজিবা আজি ?
আধুনিকতাৰ বৰ্বৰতা নে আদিম যুগৰ উলংগা ?
তুমি ওখ হোৱা সপোন দেখা ,
অথচ সপোনে ওমলা দিনবোৰ ঘৃনা কৰা |
তোমাকলৈ আজি আক্ষেপ নাই ,
আছে মাথোঁ এপিয়লা বিষাদ |
বুকুত এক অনামি যন্ত্ৰণা ||
© ৰাজু কলিতা
26/10/14
